Αυτόνομο Σχήμα ΠΑ.ΜΑΚ.

στις 21:00, αμφιθέατρο 9, 1ος όροφος στο ΠΑΜΑΚ.

Η απεργία πείνας είναι το έσχατο εργαλείο άμυνας των κρατουμένων ενάντια στο κράτος, χρησιμοποιώντας το σώμα τους ως μέσο άσκησης πίεσης ενάντια στη συνεχιζόμενη και συστηματική στέρηση των δικαιωμάτων τους.

Τη Δευτέρα 2 Μαρτίου ξεκίνησαν απεργία πείνας, όντας έγκλειστοι στις φυλακές Δομοκού και Κορυδαλού οι: Αντώνης Σταμπούλος, Τάσος Θεοφίλου, Γεώργιος Σοφιανίδης,Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος, Γιώργος Καραγιαννίδης μαζί με τους Δημήτρη Κουφοντίνα, Νίκο Μαζιώτη και Κώστα Γουρνά. Ως ένδειξη στήριξης και αλληλεγγύης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 9 Μαρτίου και ο Γρηγόρης Σαραφούδης. Το δρόμο αυτό θα ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες και τα υπόλοιπα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων (ΔΑΚ).

Τα αιτήματά τους είναι η κατάργηση μιας σειράς νόμων όπως: ο Α’ «αντιτρομοκρατικός νόμος» του 2001 του άρθρου 187 του ποινικού κώδικα (εγκληματική οργάνωση), ο Β’ «αντιτρομοκρατικός νόμος» του 2004 του άρθρου 187Α (τρομοκρατική οργάνωση), ο κουκουλονόμος, ο νόμος για τις φυλακές τύπου Γ’ και η εισαγγελική διάταξη για τη λήψη DNA. Τέλος, οι απεργοί πείνας ζητούν την απελευθέρωση για λόγους υγείας του καταδικασμένου για τη δράση του στην οργάνωση 17 Νοέμβρη, Σάββα Ξηρού, καθώς πλέον το ποσοστό αναπηρίας του ανέρχεται στο 93%.

Αλληλέγγυοι σε αυτόν τον αγώνα δηλώνουν και μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς απαιτώντας μεταξύ άλλων την άμεση απελευθέρωση των συγγενικών τους προσώπων, στεκόμενοι ενάντια στην χυδαία τακτική στοχοποίησης του άμεσου οικογενειακού και φιλικού τους περιβάλλοντος.

Όλοι οι παραπάνω νόμοι και διατάξεις δημιουργήθηκαν με στόχο την αφόπλιση του επαναστατικού – ανατρεπτικού κινήματος. Η προσπάθεια αυτή από τη μεριά του κράτους κορυφώθηκε με τη δημιουργία των φυλακών τύπου Γ’. Οι φυλακές αυτού του είδους λειτουργούν είτε ως ένα ακόμη εκδικητικό μέσο ενάντια στους κρατουμένους που αντιπαρατέθηκαν ανοιχτά με το κράτος και που τόλμησαν ή θα τολμήσουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους μέσα στη φυλακή, είτε ως ένα κατασταλτικό μέσο για αυτούς που στέκονται έμπρακτα αλληλέγγυοι σε φυλακισμένους. Πρόκειται για την αναβάθμιση του ήδη άθλιου θεσμού της φυλακής, αυξάνοντας την ασφυκτική πίεση στους έγκλειστους. Από μεριά μας, έχουμε χρέος να μην επιτρέψουμε τη συνέχιση της λειτουργίας των φυλακών αυτών και του νομικού πλαισίου που τις περιστοιχίζει.

Από την πλευρά της η νέα «υπερελπιδοφόρα» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που είχε υποσχεθεί κοινωνικές και ανθρωπιστικές αλλαγές σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα σε αυτόν της φυλακής, οι κρατικοί μηχανισμοί καταστολής συνεχίζουν την αυθαίρετη «παράνομη» πολιτική εξόντωσης των προηγούμενων κυβερνήσεων φανερώνοντας έτσι πως τα πολιτικά πρόσημα του κάθε εξουσιαστή δεν μπορούν να είναι διαφορετικά από των υπόλοιπων. Έτσι, η νέα αριστερή κυβέρνηση (της προόδου) απαιτεί τη βουβή αποδοχή των μέτρων καταστολής με σκοπό την ποινικοποίηση κάθε μορφής πραγματικής διεκδίκησης εντός και εκτός των τειχών. Εάν αυτό ονομάζεται προοδευτική κυβέρνηση τότε είναι χαρά μας που θα είμαστε απέναντι της για να την πολεμήσουμε.

Εμείς το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας, καθ’ότι πιστεύουμε οι αγώνες μας συνδέονται με κάθε εξεγερτικό αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και τους μηχανισμούς καταστολής που ο ίδιος συντηρεί.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΠΑ.ΜΑΚ.

Τα γεγονότα είναι γνωστά. Ή θα’πρεπε να είναι σε όλους. 6 Δεκέμβρη 2008. Περίπου 9:00μμ. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρες του μπάτσου Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ηθικός αυτουργός της δολοφονίας, η σάπια κοινωνία που παρασιτεί στις ζωές όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται καθημερινά. Συνεργοί, όσοι με την απαθή στάση τους απέναντι στη κρατική ωμότητα, το φόβο στιγματισμού και την ανάθεση των ζωών τους σε κατασταλτικούς μηχανισμούς επιχειρούν να περιορίσουν τις κραυγές της αξιοπρέπειας μας.

Η κρατική δολοφονία του Αλέξη σηματοδοτεί τον θάνατο μίας ολόκληρης κοινωνίας. Είναι δολοφονία εκδικητικού χαρακτήρα, στοχεύει στην επίδειξη δύναμης της αστυνομίας και της θρασυδειλίας των “από πάνω,” είναι πολιτική και ταξική. Ένα μάθημα του κρατικού ολοκληρωτισμού προς όσους επιλέγουν το δρόμο και τη σύγκρουση, την αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη, τη ρήξη με την υπάρχουσα κοινωνία οργανωμένης σήψης.

Η δολοφονία του Αλέξη από το κράτος δεν ήταν η πρώτη, ούτε θα είναι η τελευταία. Όχι όσο υπάρχουν άνθρωποι. ‘Ανθρωποι που δεν συμβιβάζονται με τα λίγα, άνθρωποι που δε διστάζουν να ρισκάρουν ακόμα και την ίδια τους τη ζωή προκειμένου να ξεσκεπάσουν τη κρατική βαρβαρότητα. Ζωντανό παράδειγμα ο φίλος του Αλέξη, Νίκος Ρωμανός, που ξεκίνησε απεργία πείνας στις 11/10 διεκδικώντας τις εκπαιδευτικές του άδειες και “απευθύνοντας έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού.”

Ας τελειώνουμε με τις επετείους – μνημόσυνα, καθώς και με τον οίκτο προς όσους επιλέγουν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία. Δεν ταιριάζουν αυτά άλλωστε σε αγωνιστές. Ας είναι κάθε γεγονός, αφορμή για καθημερινή σύγκρουση και δρόμο. Μέχρι την νίκη.

“Εκείνο το βράδυ με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα είδαμε πολλά αστέρια να πέφτουν διαγράφοντας τις δικές τους χαοτικές διαδρομές. Κι εμείς μετρούσαμε και ξαναμετρούσαμε, κάναμε ευχές, υπολογίζαμε τις πιθανότητες. Το ξέραμε ότι η επιθυμία μας για μια ελεύθερη ζωή έπρεπε να περάσει πάνω από όλα όσα μας καταπιέζουν, μας δολοφονούν, μας καταστρέφουν, γι’ αυτό βουτήξαμε στο κενό, όπως ακριβώς τα αστέρια που βλέπαμε να πέφτουν.

Από τότε άπειρα αστέρια πέσαν, μπορεί να ήρθε η ώρα να πέσει και το δικό μας, ποιος ξέρει; Αν είχαμε έτοιμες τις απαντήσεις δε θα γινόμασταν αυτό που είμαστε αλλά ιδιοτελή καθάρματα που θα διδάσκαμε στους ανθρώπους τρόπους να γίνουν τρωκτικά που τρώγονται μεταξύ τους όπως κάνουν σήμερα.

Τουλάχιστον εμείς παραμένουμε ακόμα απόλυτοι και πεισματάρηδες όπως οι άνθρωποι της πάστας μας. Και όσοι από εμάς με έναν πόνο έκλεισαν τα μάτια τους και ταξίδεψαν μακριά, παραμένουν με το βλέμμα κολλημένο σε εκείνον το βραδινό ουρανό που κοιτάζαμε και εμείς. Και μας βλέπουν να πέφτουμε, αστέρια όμορφα και λαμπερά. Τώρα ήρθε η σειρά μας. Τώρα πέφτουμε χωρίς δισταγμό.” (Ν. Ρωμανός)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Αυτόνομο σχήμα ΠΑ.ΜΑΚ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΠΑ.ΜΑΚ.

Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία μας σφυροκοπάται από μια σειρά πολιτικών “λιτότητας,” οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την εξαθλίωση της και την κατακρεούργηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η ολομέτωπη επίθεση του κράτους και της κυβέρνησης “έκτακτης ανάγκης”, όπως έχει αυτο-ονομαστεί, έχει οδηγήσει πολλούς συνανθρώπους μας σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και έχει αποκλείσει πολλούς ακόμα και από βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η στέγαση, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η παιδεία. Παράλληλα, όπως άλλωστε γίνεται στο ξέσπασμα κάθε οικονομικής κρίσης, παρατηρείται η άνοδος ακροδεξιών – νεοναζιστικών ιδεών, που κατευθύνονται από τους από πάνω και υποστηρίζονται τόσο από τον κρατικό μηχανισμό (στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, επιχείρηση “Ξένιος Δίας”) όσο και από την παρακρατική μηχανή (μαχαιρώματα, εμπρησμοί, δολοφονίες μεταναστών κι όχι μόνο.)
Ήταν επόμενο αυτή η νοσηρή κατάσταση της κοινωνίας να αναπαραχθεί και εντός του πανεπιστημίου. Σε κάθε πανεπιστήμιο, το ΠΑ.ΜΑΚ δεν αποτελεί εξαίρεση, το εύρος των προβλημάτων κειμένεται ανάλογα με τη σχολή, από την έλλειψη καθηγητών ή χώρων διδασκαλίας έως την ανεπάρκεια στέγασης και σίτισης των φοιτητών, αλλά και την υφαρπαγή χρημάτων κονδυλίων από ανώτερα διοικητικά στελέχη, όλα προερχόμενα από την γενικότερη απαξίωση και υποχρηματοδότηση της παιδείας από το κράτος. Βέβαια, με έναν στρατευμένο, καθεστωτικό φοιτητικό σύλλογο (ο οποίος είναι και παράνομος) τα προβλήματα αυτά περνάνε απλά απαρατήρητα. Άλλωστε η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η πρωτοπόρα μας παράταξη, δεν βγαίνει χαμένη από όλο αυτό.
Κλείνοντας, όλα αυτά τα προβλήματα, εντός κι εκτός του πανεπιστημίου, μας ταλανίζουν και μας καταστέλλουν, κι επειδή κανένας διαμεσολαβητής, είτε με τη μορφή παράταξης είτε ως αντιπροσωπευτικός θεσμός, δεν μας εκφράζει, αποφασίζουμε να προχωρήσουμε σε αυτή τη σύμπραξη με βασική πεποίθηση πως κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τα προβλήματά μας εκτός από εμάς. Επιλέγουμε να μην αναθέτουμε τις ζωές μας σε κανέναν θεσμό, εξουσιαστικό ή μη. Επιλέγουμε την αυτοοργάνωση, την αυτονομία και τη συλλογική δράση.

ΣΚΕΨΟΥ, ΔΡΑΣΕ, ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ – ΑΥΤΟΝΟΜΑ – ΑΝΤΙΕΡΑΡΧΙΚΑ

Αυτόνομο σχήμα ΠΑ.ΜΑΚ
aspamak.squat.gr

Συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 20:00, είσοδο του ΠΑ.ΜΑΚ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΘΑ ΧΤΙΣΤΕΙ
ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Τα τελευταία χρόνια, το κράτος και οι μηχανισμοί του έχουν εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση ενάντια στα αντιστεκόμενα αλλά και εξαθλιωμένα κομμάτια της κοινωνίας. Το επίπεδο καταστολής ανεβαίνει μέρα με τη μέρα προκειμένου να ανακόψει κάθε φωνή αντίστασης που εναντιώνεται στο σάπιο αυτό σύστημα. Έτσι μπάτσοι, δικαστές, πολιτικοί εφάρμοσαν νέες μεθόδους για να “σωφρονίσουν” αυτούς που δεν υποτάσσονται.

Μία από αυτές τις μεθόδους είναι και οι πολυσυζητημένες “φυλακές υψίστης ασφαλείας”. Με αφορμή την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, ήρθε στην επιφάνεια το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το οποίο εισάγει ένα νέο είδος κελιού που πρόκειται για μια φυλακή μέσα στη φυλακή. Οι κρατούμενοι που αποτελούν τον πιο άμεσο κίνδυνο, σύμφωνα πάντα με τον ποινικό κώδικα, έχουν το εισιτήριο της πρώτης θέσης γι’αυτά τα κελιά. Με αυτό τον τρόπο κατηγοριοποιούνται οι κρατούμενοι και σπέρνεται η διχόνοια ανάμεσά τους. Επίσης, οι νέες συνθήκες κράτησης που επιβάλουν αυτές οι νέου είδους φυλακές, είναι στην ουσία μία συνεχόμενη συνθήκη καθημερινής απομόνωσης που θα στερεί από τους κρατούμενους την επαφή με τους συγκρατούμενούς τους (προαυλισμός), την επαφή με τον έξω κόσμο (εξόδους, άδειες), ακόμα και την επαφή με τα συγγενικά τους πρόσωπα. Το δημιούργημα αυτών των ειδικών φυλακών θα είναι πρόσωπα ζωντανών – νεκρών ανθρώπων.

Αν πέρασει αυτό το νομοσχέδιο ανοίγει ο δρόμος για την μετατροπή της ίδιας της κοινωνίας σε μια γιγαντιαίου μεγέθους καθημερινή φυλακή υψίστης ασφαλείας. Γι’αυτό το λόγο, κρίνεται απαραίτητο να προτάξουμε τα σώματα μας ατομικά και συλλογικά στον αγώνα ενάντια στο τερατούργημα που ονομάζεται ΥΨΙΣΤΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, είτε είναι εντός, είτε εκτός των τειχών.

(KEIMENO ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΗΝ ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ Α.Π.Θ)

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Αυτόνομο Σχήμα ΠΑ.ΜΑΚ.
autonomosxhmapamak@gmail.com
aspamak.squat.com

αφισα

κειμενο

Στις 7 Μάη Υπάρχει Λόγος…

Οι τελευταίες εξελίξεις στην κοινωνία  και ειδικότερα στο πανεπιστήμιο ( βλέπε λέσχη, εστίες, εισβολή μπάτσων στο Α.Π.Θ. ) μας δείχνουν ότι η επίθεση από τη μεριά του συστήματος μέρα με τη μέρα εντείνεται και δείχνει τον ολοκληρωτικό του χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο μας, παρόλο που λειτουργούν όλα στην εντέλεια αυτό στην πραγματικότητα είναι κάτι το επιφανειακό καθώς αποτελεί μία ασπίδα προστασίας των πελατειακών σχέσεων που επικρατούν σ ’αυτό.

 Οι παρατάξεις δείχνουν μια αξιοσημείωτη συναίνεση στην εκλογή της πρυτανείας δημιουργώντας έτσι μια ισχυρή διακομματική ομάδα η οποία παίρνει όλες τις αποφάσεις με βάση το συμφέρον τους. Στο ΠΑ.ΜΑΚ. υπάρχει ένας μόνο σύλλογος φοιτητών και για τα 9 τμήματα. Όποια προσπάθεια δημιουργίας ανεξαρτήτου τμηματικού συλλόγου έχει πραγματοποιηθεί, εμποδίστηκε με διάφορους τρόπους.

Όταν πρύτανης του πανεπιστημίου ήταν ο κ. Κουσκουβέλης – ακόμη ενεργός καθηγητής – ομάδα πρώην στελεχών της ΔΑΠ-ΠΑΜΑΚ και νυν στελέχη της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης, δημιούργησαν μία σειρά από εταιρείες με το ένδυμα της Μ.Κ.Ο. απομυζώντας τεράστια χρηματικά ποσά από διάφορους φορείς κρατικούς και μη. Μάλιστα σε μία από αυτές συμμετείχε και ο κ.Κουσκουβέλης. Ακόμα διπλοθεσίες καθηγητών στο τμήμα μουσικής επιστήμης και τέχνης δείχνουν πώς το ΠΑ.ΜΑΚ. αποτελεί ένα μαγαζάκι αγοράς ρουσφετιών. Μέσα σε όλα αυτά μας πλασάρουνε την αυταπάτη των φοιτητικών εκλογών.

Για εμάς ψηφίζω σημαίνει υποτάσσομαι, εναποθέτω τις ευθύνες και την ζωή μου αλλού και απέχω από τους αγώνες. Αποχή από τις κάλπες δεν σημαίνει και αποχή από τους δρόμους.

Συμμετοχή στους δρόμους δεν σημαίνει καθοδήγηση από λαικούς ηγέτες αλλά αγώνας αδιαμεσολάβητος απέναντι στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

…Να Μην Ψηφίσεις.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΠΑ.ΜΑΚ

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1521621

Μετά τις τελευταίες πληροφορίες που έφτασαν στα αυτιά μας ότι για να διεκδηκήσεις χώρο μέσα στο πανεπιστήμιο μακεδονίας ( π.χ. κρέμασμα πανό, αφίσσας κ.τ.λ.) πρέπει να βάζεις υποψηφιότητα στις εκλογές γιατί ανάλογα με τα εκλογικά ποσοστά που έχεις σου μοιράζονται και οι αντίστιχοι χώροι ( από τραπεζάκια και κολόνες μέχρι τοίχους και χώρος για πανό) πραγματοποίησαμε το αυτόνομο σχήμα πα.μακ. αφισσοκόληση με αντιεκλογικό υλικό μέσα στο πανεπιστήμιο. Θεωρούμε ότι το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι χώρος ελεύθερης έκφρασης και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να φιμώσει το στόμα μας επειδή δεν δεχόμαστε την σαπίλα του καθενός εκεί μέσα. Θα υπάρχουμε με κάθε τρόπο μέσα στο πανεπιστήμιο μας και θα εκφραζόμαστε για κάθε ζήτημα που μας καίει.

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΥΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 16/3/2014 ΣΤΙς 20:00 ΣΤΟ ΦΟΥΑΓΙΕ